Prawo aborcyjne
Rankiem w sobotę 26 maja mój tato uśmiechnął się do mnie. Oficjalny wynik referendum nie został jeszcze ogłoszony, ale było już jasne, że Irlandia głosowała za uchyleniem ósmej poprawki - i dla mojego taty było jasne, jak wiele to dla mnie znaczy. Dumnie gburowata feministka i akademicka rekrutacja, spędziłam dwa lata na rozmowach z irlandzkimi kobietami, które podróżowały po aborcje( tabletki poronne ) i napisałem pracę magisterską na temat ich doświadczeń. W ubiegłym roku otrzymałem fundusze na rozszerzenie tego tematu na doktorat z tematu "Gender and Citizenship". Moje półki pełne są książek o aborcji, feminizmie i wygnaniu, a próba ich intelektualnego studiowania często była wyczerpująca emocjonalnie, wiedząc, że w Irlandii to nie jest teoria, to nie jest historia, te okrucieństwa są zadawane kobietom każdego dnia. Ale teraz to się skończyło. Widocznie. "Musisz być zachwycony!" Powiedział mój tata. "Musisz umierać, aby wyjść i świętować teraz, gdy świ